ارزیابی bcl-2 و Bax در داکتال کارسینومای مهاجم پستان و ارتباط با رسپتورهای استروئیدی و مارکر پرولیفراسیون سلولی توسط روش ایمونوهیستوشیمی

  سابقه و هدف: سرطان پستان شایعترین تومور بدخیم و در راس علل مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان میباشد. آپوپتوزیس نقشی اساسی در چرخه سلولی سلولهای طبیعی و تومورال ایفا می کند. آپوپتوزیس توسط گروهی از پروتئین ها شامل Bax و bcl-2 کنترل می شود. در این مطالعه بروز پروتئین های Bax و bcl-2 در 46 بیمار مبتلا به سرطان مجرایی مهاجم پستان و ارتباط با بروز ki-67 و گیرنده های استروژن و پروژسترون می پردازیم.   مواد و روش ها : برشهای بافتی ثابت شده در فرمالین 46 بیمار مبتلا به سرطان مجرایی پستان توسط روش ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرارگرفت .سپس تجزیه و تحلیل های آماری برای بررسی ارتباط معیار های بالینی و آسیب شناختی با بروز Bax ، bcl-2 ، ki-67 ، ER و PR مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها : چهل و شش بیمار مبتلا به سرطان مجرایی پستان با میانگین سنی چهل و پنج سال مورد مطالعه قرار گرفتند.با توجه به سیستم بلوم-ریچاردسون 8.7% درجه 1 ،80% درجه 2 و11% درجه 3 بودند. 87% بیماران به بیش از چهار گره لنفاوی متاستاز داشتند.با توجه به نتایج ایمونوهیستوشیمی ، 43% bcl-2 مثبت و41% ER مثبت و39% PR مثبت و95% Bax مثبت داشتند .میانگین اندکس ki-67 40% بود. ارتباط معنی داری بین بروز Bax ، ER ، PR و نیز سایز تومور موجود بود.هیچ ارتباطی بین Bax با ER و PR وجود نداشت. ارتباط معنی داری از نظر آماری بین اندکس ki-67 با ER و PR و درجه و متاستاز به گره لنفاوی وجود داشت. همچنین ارتباط معنی دار آماری بین ER و PR و اندازه تومور و درجه و متاستاز به گره های لنفی وجود داشت. نتیجه گیری: bcl-2 بعنوان فاکتور مهار کننده آپوپتوز در مکانیسم بروز سرطان پستان نقش ایفا میکند ومیتواند واسطه ای در عملکرد ER و PR باشد ویا اینکه نقشی مستقل را ایفا نماید. Ki-67 بعنوان مارکر تکثیر سلولی هیچ ارتباطی با فاکتورهای آپوپتوز ندارد اما در ارتباط با ER و PR وگرید و وضعیت گره های لنفی می تواند در پیش آگهی بیماران اثر داشته باشد. بخاطر درصد بالای مثبت شدن Bax بنظر ما ایمونوهیستوشیمی راه مناسبی برای ارزیابی Bax نیست و بهتر است از روشهای مولکولی برای ارزیابی آن استفاده شود.